Hank Schwaeble jest prawnikiem z Houston oraz byłym oficerem Air Force, który pracował jako agent w tymże Oddziale Specjalnym. Zdobył również Nagrodę Brama Stokera za antologię „Five Strokes to Midnight”, do której teksty wybrał wspólnie z Garym Braunbeckiem. „Damnable” jest debiutem powieściowym Schwaeble’a.
Na książkę natrafiłem przeglądając katalog. Opis „Damnable” zwrócił moją uwagę dzięki temu, że akcja książki dzieje się w Nowym Jorku, a jej bohaterem jest były wojskowy, który musi odnaleźć swojego zaginionego brata. Wiedziałem, że muszę bliżej przyjrzeć się tej pozycji.
W zasadzie zalążek akcji może się zdawać banalny; mi osobiście przypominał powieści Lee Childa z Jackiem Reacherem. Jednak po przeczytaniu kilu pierwszych rozdziałów wiedziałem, że się myliłem, a fabuła powieści jest zupełnie inna i odrobinę bardziej brutalna, niż się tego spodziewałem.
Powieść rozpoczyna nieco dziwny wypadek. W pierwszym rozdziale poznajemy głównego bohatera – Jake’a Hatchera, który właśnie przebywa w więzieniu wojskowym, z powodów jeszcze czytelnikowi nie znanych. Wkrótce zostaje wypuszczony, w związku z wydarzeniami z prologu powieści. Potem Jake jedzie na spotkanie z matką i próbuje odkryć, co się wydarzyło i co może wydarzyć się wkrótce.
Wolałbym nie zdradzać zbyt wiele z treści, zwłaszcza z samego początku, bowiem autor powiązał wszystkie wydarzenia w dość skomplikowany sposób, a budowanie akcji zaczyna już od pierwszych stron. Nieprzewidywalność tej powieści zdaje się jedną z jej najważniejszych zalet.
Narracja większości rozdziałów przybiera punkt widzenia Jake’a Hatchera, jednak niektóre pisane są z perspektywy dwóch innych ważnych postaci, które grają w niej istotne role. Tak jak wcześniej, lepiej będzie, gdy czytelnik sam odkryje ich tożsamość. W książce można znaleźć również partie tekstu, w których podążamy śladem innych, mniej istotnych bohaterów. Właśnie ten aspekt twórczości Hanka Schwaeble’a bardzo przypomina książki Douglasa Prestona i Lincolna Childa.
„Damnable” jest połączeniem horroru i thrillera, a autor świetnie przyciąga uwagę czytelnika dzięki prostemu i przyjemnemu w odbiorze stylowi. Podobnie dobrze poradził sobie w przedstawianiu czytelnikowi kolejnych scen i zawiłości fabuły. Autor nie traci czasu na wspominanie tego, co wydarzyło się wcześniej, a akcja cały czas gna do przodu, nie oglądając się za siebie. Udaje mu się również z powodzeniem zebrać wszystkie wątki rozsiane po całej książce i połączyć je na samym jej końcu. Jedną z zalet pisarstwa Schwaeble’a jest właśnie jego rzemiosło – wielu czytelników nie zgadłoby, że „Damnable” jest jego debiutem.
Warto również zwrócić uwagę na pewne odniesienia do Johna Steinbecka, które Schwaeble zawarł w swojej powieści – uważam je za bardzo interesujące.
Rozwój bohaterów w książce jest wyjątkowy sam w sobie. Jake nie jest odrysowaną od szablonu jednowymiarową postacią – pisarz ujawnia wiele jego różnych cech, a kilka kolejnych pozostawiając domysłom. Wiem, że wielu czytelników, w tym ja sam, chciałoby dowiedzieć się więcej na temat Hatchera, który potrafił przyciągać uwagę i irytować jednocześnie. W następnych powieściach Schwaeble’a życzyłbym sobie więcej tej postaci.
Również antagonista ulega przemianie. Schwaeble’owi udało się wykreować czarny charakter, który nie jest zwykłym szaleńcem, a jego punkt widzenia został przedstawiony bardzo umiejętnie – czytelnik dokładnie poznaje jego motywy i wie, skąd się biorą wydarzenia w książce. Przynajmniej ja rozumiałem dokładnie sposób myślenia głównego „złego” i nawet mu współczułem, właśnie dzięki kreacji tej postaci.
Hank Schwaeble odwalił kawał dobrej roboty, pisząc swoją debiutancką powieść. Ma dość talentu, by w przyszłości zabłysnąć na scenie thrillera. Każdy fan tego gatunku, horrorów i w ogóle literatury fantastycznej powinien przeczytać „Damnable”, który dla mnie jest debiutem roku 2009. Przeczytaj tę powieść i sam zobacz, czemu!
—
tłumaczenie: Agnieszka Brodzik
recenzja pochodzi z serwisu Fantasy Book Critic i została zamieszczona na Carpe Noctem za zgodą autora