Alicja i Ciemny Las

Jacek Piekara to niezwykle utalentowany, wszechstronny i bardzo płodny pisarz. Doskonale się sprawdza tworząc zarówno w klimatach science – fiction (budując mroczne, alternatywne rzeczywistości w cyklu o inkwizytorze), jak i swobodnie bawiąc się konwencjami, czego znakomitym przykładem jest “Alicja i Ciemny Las”. Alicja to dziewczynka o niezwykłych zdolnościach i temperamencie. Czysty przypadek sprawia, że jej los splata się z losem Aleksa – pisarza obdarzonego talentem, którego nie potrafi jednak wykorzystać. Znajomość z Alicją pozwala mu uwierzyć w siebie, jego życie ulega radykalnym zmianom dzięki dziewczynce. Aleks staje się bogaty i sławny. Jednak za wszystko trzeba zapłacić. Pewnego dnia po powrocie do domu pisarz znajduje zakrwawiony kolczyk. Jest to preludium do podróży przez Ciemny Las – miejsce, w którym Aleks będzie musiał poświęcić bardzo wiele by uratować ukochaną osobę. Na pierwszy rzut oka fabuła jest banalna do bólu. Jednakże już po przeczytaniu kilku stron, z pozoru bajkowa historia, przeradza się w bardziej złożone studium ludzkiego charakteru. Podróżując przez Ciemny Las, Aleks na każdym kroku poddawany jest próbom, które są prawdziwym testem jego charakteru. Będzie musiał odpowiedzieć sobie na pytania: jak wiele jest w stanie poświęcić? Czy jego dobro jest nadrzędne w stosunku do ukochanej osoby? Czy ma prawo decydować o życiu innych? Piekara w sugestywny sposób ukazując rozterki bohatera, lawiruje pomiędzy konwencjami. Raz znajdujemy się w scenerii rodem z horroru, aby już za chwilę znaleźć się w innej, żywcem wyjętej z baśni. Autor nie unika moralizatorstwa, które jednak łagodzi czarnym poczuciem humoru i nieodłączną ironią. Jako całokształt „Alicja i Ciemny Las” prezentują się naprawdę dobrze i jedyne co można zarzucić tej książce, to to, że jest zdecydowanie za krótka. Warto przeczytać.